Η πολιτική ευφυΐα ακόμη και στην περίπτωση του επαναστάτη είναι βασισμένη σε έναν βαθύ ιδεαλισμό απαιτεί έναν επιστημονικό εξοπλισμό και εξαρτάται στη συνέχεια από τους κοινωνικούς σκοπούς όπως αυτοί έχουν οριστεί.
Οι γραμμές , οι ντιρεκτίβες και οι οδηγίες που οδηγούν σε άκαμπτη ιδεολογία και απόλυτο κομφορμισμό καταλήγουν στο να σκοτώσουν μέσα τους τη δημιουργική ικανότητα . Ο σοσιαλισμός είναι δημοκρατικός στην ίδια του την ουσία, χρησιμοποιώντας εδώ τη λέξη δημοκρατικός στη φιλελεύθερη έννοια της. Για αυτόν ακριβώς το λόγο ο υπαρκτός σοσιαλισμός απέτυχε. Η ΕΣΣΔ παρέκλινε πρακτικά από τα φιλελεύθερα δημοκρατικά ,ουμανιστικά στοιχεία , ταπείνωσε το ελεύθερο πνεύμα σ’ όλους τους τομείς, στράτευσε τη σκέψη των λαών και αυτό ήταν η αρχή του τέλους της ίδιας (ΕΣΣΔ) και μαζί της του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η εισβολή του μαρξισμού στη φιλοσοφία απεδείχθη ατελής. Ο διαλεκτικός υλισμός θεωρούμενος ως << ο νόμος της εξέλιξης της φύσης και της σκέψης>> δεν φαινόταν πια παρά σαν μια μεταφυσική παραγωγή προσαρμοσμένη στο παλιό Εγκελιασμό , έπαιξε όμως μοιραίο ρόλο στον εκφυλισμό του ρωσικού σοσιαλισμού. Ένα δόγμα του κράτους , μια δικαίωση της στρατευμένης σκέψης. Αν το κράτος κατέχει την φιλοσοφική αλήθεια , για ποιο λόγο να ανέχεται το σφάλμα, τέτοιου είδους πολιτικές γραμμές σκοτώσαν αρχικά το επαναστατικό δημιουργικό πνεύμα και στη συνέχεια την ίδια την επανάσταση.
Αν μπαίνει , όπως παραπάνω το πρόβλημα να ταυτίσουμε θεωρία και πράξη , μπαίνει με αυτή την έννοια :να οικοδομήσουμε πάνω σε μια καθορισμένη πρακτική μια θεωρία, που , με το να συμπίπτει και να ταυτίζεται με τα αποφασιστικά στοιχεία της ίδια της πρακτικής, να επιταχύνει την τρέχουσα ιστορική διαδικασία, κάνοντας την πρακτική πιο ομοιογενή, πιο συνεκτική ,πιο αποτελεσματική σε όλα τα στοιχεία της, δηλαδή δυναμώνοντας τη στο έπακρο, ή , με δεδομένη μια ορισμένη θεωρητική θέση, να οργανώσουμε το απαραίτητο πρακτικό στοιχείο που θα τη βάλει σε ενέργεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου